-«Εγώ ειμί ο αρχηγός της οικογένειας! Τώρα που πέθανε κι αυτός ο θείος, ο μεγαλύτερος απ’ τα πρώτα ξαδέρφια είμαι εγώ, άρα είμαι ο αρχηγός!»
-Ναι, αλλά μουστάκι δεν έχεις…
-Τι να το κάνεις το μουστάκι, αυτά είναι ψιλά γράμματα, η ηλικία μετράει…
-Και τι ακριβώς θα κάνεις ως αρχηγός της οικογένειας;
-Θα γίνεται ό,τι λέω εγώ!
-Δηλαδή; Φέρε ένα παράδειγμα…
-Θα λέω: σήμερα θα βρεθούμε όλοι στου Μπούκουρα για τσίπουρα. Και θα έρχεστε όλοι. Ή την Κυριακή θα πάμε για κυνήγι, και θα πηγαίνουμε.
-Α, έτσι το εννοείς. Ε, τότε εντάξει. Πάρε το χρυσό κλειδί της πόλης, πάρε το οικόσημο της οικογένειας, πάρε και μια κάλτσα της Μαρίας της Πενταγιώτισσας. Αυτό ήταν! Τώρα χρίστηκες αρχηγός της οικογένειας. Για πες μας, τι θα κάνουμε την Κυριακή; Θα βρεθούμε όλοι μαζί στου Μπούκουρα ή θα πάμε για κυνήγι;
-Δεν ξέρω, να ρωτήσω την γυναίκα μου πρώτα. Εσύ Ντιουκ, μπορείς την Κυριακή;
-Α, δεν ξέρω να πω τώρα, να δω, κανονίστε εσείς και κάτι θα γίνει…
-Εσύ Μπέιμπιρούθ, τι λες;
-Έλα μωρέ, όλοι κάπου εδώ θα είμαστε, θα βρεθούμε…
-Εσύ Μοντέλο;
-Δεν ξέρω για σας, εγώ θα φύγω στις 5 πρωί για κυνήγι. Πρέπει να τρέξω λίγο τα σκυλιά να τα ξεμουδιάσω. Μετά, το βράδυ αν δεν είμαι πολύ κουρασμένος θα σας βρω αν είστε στου Μπούκουρα. Στο κάτω κάτω όλοι εδώ γύρω θα είμαστε.
-Κι εγώ θα δω το πρόγραμμα της Παρθένας – η γυναίκα του – κι αν είναι θα πάω με το Μοντέλο και σας βρίσκουμε το βράδυ στου Μπούκουρα. Τι στο καλό, μια πλατεία έχει το χωριό όλη κι όλη!!! Είπε ο νεοχρισθείς αρχηγός.
-Εσύ Κέηβμαν; Θ’ ακολουθήσεις;
-Εγώ την Κυριακή έχω μαγαζί (σιγά μην ξεπατωθώ μαζί σας τρέχοντας στα κορφοβούνια, θ’αφήσω την Μαρίνα στο μαγαζί κι εγώ θα πάω καμιά βόλτα). Θα σας βρω το βράδυ.
-Μπίλης μεγάλος;
-Το βράδυ (ποιος την ακούει την Σουζάνα αν λείπω όλη μέρα)
-Μπίλης μικρός;
-Μάλλον το βράδυ κι εγώ… (αν την αφήσω όλη την Κυριακή με τα μικρά θα με σκοτώσει)
-Κάποιος να ειδοποιήσει τον Δικαστή για την Κυριακή το βράδυ να είναι εδώ, δήλωσε με στόμφο ο αρχηγός. Και συνέχισε: λείπει και κάποιος ακόμα, ποιος δεν είναι εδώ;
-Ο Τζιμ-μπόι είναι για κλάδεμα.
-Να τον ειδοποιήσετε κι αυτόν!
………………………..
Στο διπλανό τραπέζι στο καφενείο του Μπούκουρα, στην μοναδική πλατεία του χωριού, καθόντουσαν δυο παππούδες.
-Αυτά τα παιδιά, ντιπ χαζά είναι…
-Εμένα μου λες; Αφού κάθε βράδυ εδώ είναι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου