ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ VI

 Ο μπαρμπαΓιώργης είχε κι ένα γιο, ένα στερνοπούλι. Παραχαϊδεμένος και κανακεμένος όσο κανένα από τα πέντε του παιδιά.

Και τεμπέλαρος! Στα είκοσί  του χρόνια δεν είχε πατήσει ούτε μια φορά στο μαντρί.

Μετά από πολλή πίεση και πολλά ζόρια, ένα πρωινό, εμφανίστηκε αργοπορημένος στο μαντρί να βοηθήσει και καλά τον πατέρα του στο άρμεγμα.

Εκεί βρισκόταν ο μπαρμπαΓιώργης με τον εγγονό του από την μεγάλη του την κόρη ο οποίος όταν δεν είχε ζαβολιές να κάνει ακολουθούσε τον παππού του. 

Το δεκάχρονο παιδί, παρακολουθώντας τον παππού του είχε μάθει πολλά πράγματα για τα ζώα. Ό,τι έβλεπε, ό,τι άκουγε, το ρουφούσε σαν σφουγγάρι.

Έβλεπε κάθε φορά τον παππού του μετά το άρμεγμα, να σηκώνει την τελευταία καρδάρα με το γάλα και να το πίνει. Έτσι, ζεστό από το ζώο, χωρίς παστερίωση και βράσιμο.

Έμαθε, πως τα ζώα, όπως και οι άνθρωποι, έχουν τα χούγια τους, τις παραξενιές τους και τις ιδιοτροπίες τους. Κατάλαβε, πως και τα ζώα έχουν την δική τους προσωπικότητα.

«Πατέρα, ήρθα» φώναξε ο ακαμάτης γιος.

«Καλώς τον! Τι ήρθες να κάνεις;» ρώτησε ο μπαρμπαΓιώργης.

«Να σε βοηθήσω στο άρμεγμα» απάντησε εκείνος.

«Ε, να πάρε αυτή την καρδάρα κι άρμεξε τούτο ‘δω» του είπε δείχνοντας ένα τραγί.

Το βλέπει ο μικρός, τραβάει απ’ το μανίκι τον παππού του και τον κοιτάει απορημένος.

Βάζει τον δείκτη κάθετα στο στόμα ο παππούς και του κλείνει το μάτι…

Παίρνει ο γιος την καρδάρα κι ένα σκαμνί και κάθεται ν’ αρμέξει το τραγί.

Κυριολεκτικά δεν ήξερε την τύφλα του. Αντί για μαστάρια όπως ήταν φυσικό έπιασε τους όρχεις του τράγου και τους τράβηξε δυνατά.

Αντανακλαστικά ο τράγος σηκώνει και τα δυο πισινά του πόδια, του τραβάει δυο κλωτσιές και τον πετάει απέναντι! Ευτυχώς δεν έπαθε τίποτα σοβαρό…

Μόλις συνήλθε, τον έστειλε σπίτι να τον περιποιηθεί η μητέρα του.

Μετά, πήγε μπροστά στον τράγο, τον έπιασε από τα κέρατα και τον κοίταξε στα μάτια.

Ήταν ένα παγωμένο λεπτό. Ξαφνικά, ο μπαρμπαΓιώργης σκύβει και δίνει μια κουτουλιά στον τράγο. Το ζώο, παραπάτησε κι έπεσε νεκρό πάνω στ’ άχυρα.

Έτσι ήταν η ζωή του μπαρμπαΓιώργη. Έτσι την είχε ζήσει κι έτσι είχε μάθει να φέρεται. Έτσι ήξερε να νουθετεί. Πικρή ζωή, πικρές πράξεις με μικρές διακοπές γέλιου!