Η ΑΝΑΖΉΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΘΕΜΑΤΑ, ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΣΚΗΝΕΣ
ΤΟΥ ΜΑΡΣΕΛ ΠΡΟΥΣΤ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ
Το βιβλίο είναι :
- 1. deep για ντιπ. Γιατί; Γιατί το πολυτιμότερο αγαθό είναι ο χρόνος. Ο χρόνος που περνάμε με αγαπημένα πρόσωπα, ο χρόνος που σπαταλάμε θεωρώντας τη ζωή δεδομένη. Κι αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση είναι που χτυπάει κατακέφαλα τον πρωταγωνιστή στις τελευταίες του στιγμές αναπολώντας τα χρόνια που πέρασαν, τους ανθρώπους που στιγμάτισαν τη ζωή του, τα μέρη που επισκέφθηκε και χαράχτηκαν για πάντα μέσα του.
- 2. Ο συγγραφέας έχει mommy issues. Γιατί; Αντικαθρεπτίζει την μητέρα του/γιαγιά του – στις οποίες έχει μεγάλη αδυναμία- στις ερωμένες τους. Ας αναλύσουμε περαιτέρω. Το 1800 η τρυφερότητα δεν ήταν απαραίτητη προϋπόθεση στο μεγάλωμα ενός παιδιού. Η μητέρα του συγγραφέα φαίνεται σχετικά απόμακρη, εκτός από μια συνθήκη που υπέδειξε όλη της την αγάπη και την τρυφερότητα για τον γιο της. Αυτή η συνθήκη ήταν που στην ουσία σημάδεψε και την οπτική που είχε αργότερα ο πρωταγωνιστής σχετικά με τις ερωτικές του σχέσεις και τις εκδηλώσεις τους. Οι γιαγιάδες του, του έδειχναν περισσότερο στοργή και του άρεσε να περνάει χρόνο μαζί τους. Κατά την άποψη μου, ο θάνατός τους ήταν αυτός που «περιέπλεξε» την εικόνα που έχει ο συγγραφέας για τον έρωτα αλλά ήταν κι αυτός που του έδωσε ώθηση να «αναζητήσει» τον χαμένο χρόνο.
- 3. Ομοφυλοφιλία = βίτσιο! Γιατί; Γιατί 1800! Αν το διαβάσεις προετοιμάσου για όρους όπως : εραστής γηραιοτέρων ανδρών, σαπφικός έρωτας και άλλα παρόμοια. Δεν τον καταδικάζει αλλά ταυτόχρονα δεν του αρέσει που (spoiler alert) η ερωμένη του έχει τέτοια βίτσια.
- 4. Εξαιρετική δουλειά του εκδοτικού οίκου, τόσο για το λεξιλόγιο όσο και για την απόδοση του ύφους του συγγραφέα.
- 5. Διεγείρει όλες τις αισθήσεις. Ο Προύστ έχει καταφέρει κάτι μαγικό! Μέσα από τις λέξεις, τις λεπτομερείς περιγραφές, τον ειρμό των σκέψεων του και τις αναμνήσεις του μπορεί να διεγείρει όλες τις αισθήσεις του αναγνώστη κάνοντάς τον κομμάτι του βιβλίου και το βιβλίο κομμάτι του αναγνώστη χρησιμοποιώντας μια μυρωδιά εδώ ή μια γεύση εκεί ή ένα χρώμα παρακάτω.
- 6. Είναι καλοκαιρινό βιβλίο; Ναι είναι! Γιατί; Γιατί το καλοκαίρι ποτέ δεν ήταν η εποχή της χαράς και της ξεγνοιασιάς – αυτή είναι η άνοιξη! Το καλοκαίρι είναι η εποχή του σαπίσματος, της ξηρασίας και της αποσύνθεσης. Και γι’ αυτό ακριβώς το κατατάσσω στα καλοκαιρινά βιβλία. Αυτά τα βιβλία είναι που σου θυμίζουν να ζήσεις για να μην καταλήξεις να αναπολείς τον χαμένο χρόνο ή να αναρωτιέσαι, ενώ κάθεσαι στο μπαλκόνι σου τις καυτές θερινές ημέρες, το τι θα μπορούσε να γίνει.
Η κριτική σου ματιά για τον Προυστ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια "ανάλαφρη ματιά" ή πιο κυνικά μια άποψη με "ελαφριά γλυκύτητα". Και το λέω αυτό διότι ίσως με αυτή την περιγραφή καταφέρεις να φέρεις τις νεότερες ηλικίες πιο κοντά στους "κλασικούς". Αναρωτιέμαι αν έχεις εμβαθύνει όντως τόσο πολύ στο θέμα ή αν το έχεις μεταλάβει τόσο ανάλαφρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως είναι η πρώτη φορά που με αποκαλούν επιφανειακή με τόσο τακτ! Όσο "ρηχός" όμως κι αν είναι κάποιος, ο Προυστ θα καταφέρει να τον βάλει σε συλλογισμούς. Και η "ανάλαφρη ματιά" είναι ένας τρόπος να διαβάσεις και να ερμηνεύσεις τον καλλιτέχνη για να μην πνιγείς στις θάλασσες νοσταλγίας που σου δημιουργεί.
ΔιαγραφήΔιαφωνώ με τον 11/06 ως προς την ανάλαφρη ματιά. Πιστεύω πως τέτοιου είδους κριτικές είναι απαραίτητες για τους νεώτερους όπως άλλωστε παραδέχεται και ο/η ίδιος/α. Συγχαρητήρια Olempissues, συνέχισε έτσι και με άλλες κριτικές στην κλασική λογοτεχνία!
ΑπάντησηΔιαγραφή